DORE MİMİ

Kemandan bir büyüğüm
Viyolonsel’den küçük
Tok, derin, sert sesliyim
Bil bakalım ben kimim?

Benim adım viyola
Tellerim; do sol re la
Çok yaşlıyım aslında
Nasıl desem ben sana.

Benim adım viyola
Akağaçtan bir gövdem
Bir de yayım var ama
Arşe desen sen ona. 

Benim adım viyola
Karıştırma kemanla
Herkes gibi yaparsan 
Üzülürüm ben sonra.